CLICK HERE FOR FREE BLOGGER TEMPLATES, LINK BUTTONS AND MORE! »

maandag 6 augustus 2012

Geschrokken

Donderdag, 26 juli. Ik zit op de bank wat te lezen en Lola ligt lekker naast me.
Ineens begint ze te kokhalzen. Ik zet haar op de grond en ze geeft over. Het was die dag erg warm, dus ik dacht nog dat ze niet lekker werd door de warmte.
Maar daarna bleef ze heel sloom, reageerde niet veel, bleef liggen. Het zag er niet goed uit. Even in de gaten houden. Ik tilde haar op en haar kopje liet ze hangen. Ineens draaiden ook haar ogen weg.
Ik heb direct de dierenarts gebeld en gelukkig mochten we meteen komen.
Na wat onderzoekjes besloot de dierenarts haar op te nemen. Haar temperatuur was veel te laag en ook was ze enorm sloom. Ook voelde haar buikje niet goed, helemal gespannen en opgezet. Ze werd aan een infuus gelegd en er zouden rontgenfoto's worden gemaakt.
Wat een slopende middag was dat, maar wachten op een telefoontje...
Toen ze eindelijk belden vertelde de dierenarts dat er inderdaad iets te zien was op de foto's in haar buik. Of ze wel eens dingen op at? Uhhh nou ze vindt inderdaad van alles, we pakken steeds alles af, maar het zou dus kunnen dat ze iets binnen gekregen heeft.
Ze zouden proberen om met een clysma en laxeermiddelen het eruit te krijgen en anders zou ze geopereerd moeten worden.
Nog eens twee uur verder belde de dierenarts weer. Een stukje plastic was eruit gekomen en een elastiekje!!!
Ze moest nog blijven om te zien of ze nu zou opknappen en of er nog meer uit kwam.
Die avond werden we gebeld dat we haar mochten komen halen, wat een opluchting!! Ze mocht lekker thuis slapen.
Die avond gaf ze vaak over. We hebben haar boven in de bench laten slapen. Door de medicijnen die ze kreeg moest ze er zo'n 3x per nacht uit, echt heel sneu.
Maar we zagen haar opknappen en dat was het allerbelangrijkste!!
Na een dag of 4 belde de dierenarts om te v ragen hoe het ging. Gelukkig konden wij hem vertellen dat we de oude Lola weer helemaal terug zagen. We mochten stoppen met de medicijnen, gelukkig! Niet meer 3x per nacht naar buiten.
Wat een avontuur, ze heeft ons zo laten schrikken! Nu extra goed opletten!!

Van de week is Lola voor het eerst in het water gegaan! Voorheen wilde ze echt niet en nu ineens, superleuk!